توضیحات
هاردای Seagate Exos X18z از نوع **HSMR (Host-Managed SMR)** هستن.
یعنی این هارد خودش مثل هاردهای معمولی (CMR یا حتی SMR معمولی) مدیریت نوشتن داده‌ها رو بلد نیستن و این برنامه روی فریمور هارد نصب نیست و حتی اندازه و نحوه آدرس دهی کلاسترهای دیتا و نحوه و ترتیب ذخیره دیتا روی این هاردها با هاردهای معمولی فرق دارد. باید *"سیستم‌عامل میزبان"* بهش بگه دقیقاً چطور و به چه صورت و چه ترتیبی و تو کدوم کلاستر دیتا نوشته بشه (Sequential).
حالا چرا این هاردها رو تولید کردن!؟
برای اینکه کنترل کامل و دسترسی ثبت دیتا و عیبیابی همه و همه دست سبستم عامل روی سرور دیتا سنتر مدیریت بشه و خود هارد دخالتی نداشته باشه. مثلا دیتاهایی که بیشتر مورد استفاده قرارمیگیرن، دم دست هد و مرتب ذخیره بشه و مثل هاردهای معمولی بصورت رندوم ذخیره نشه.
حالا مسئله اصلی و مشکل اصلی اینجاست که **سبستم عامل ویندوز هیچ پشتیبانی برای HMSR و کار با این نوع آدرس دهی ثبت دیتا نداره* و بلد نیست باهاش کار کنه. مثل اینکه مثلا بخواهی یه برنامه جدید روی ویندوز قدیمی نصب کنی و ویندوز قدیمی اصلا نمیتونه اون برنامه رو اجرا کنه! یا با کلی خطا اجرا میکنه.
از طرفی bios مادربردهای PC هم بلد نیستن با HSMR کار کنن! بخاطر همین وقتی این هاردها رو به مادربرد های PC و مستقیم به پورت SATA مادربرد بزنی معمولاً اصلاً شناسایی نمی‌شه.
اگه با بعضی باکسهای جدید TypeC USB هم شناسایی بشه، تو فرمت با NTFS گیر میکنه یا بعد از کپی چند گیگ شروع میکنه خطا دادن
IO Error یا MS-Dos Format Erore چون NTFS و خود ویندوز اصولاً نمی‌دونن با Zoned Block Device باید چطور کار کنن و دیتایی که نوشته شده رو نمیتونن بعداز یه مدت پیدا کنن. و وقتی بعداز کپی چند گیگ اطلاعات میخوام برن ببینن این اطلاعات تو کدوم کلاستر ذخیره شده! میرن تو درو دیوار
هیچ راهی برای تغییر فریمور و ساختار این نوع هارد وجود نداره! بیخود زحمت نکشید! چون اون برنامه و فریمور و چیپ کنترل کننده ثبت رندوم دیتا اصلا روی این هاردها وجود نداره و همونطور که توضیح دادم این وظیفه به عهده سیستم عامل دیتاسنتر هست.
مطمئن باش که هیچ راه‌حلی برای استفاده توی ویندوز به شکل مستقیم وجود نداره. و الکی وقت صرف نکنید.
مثل اینکه بخواهید روی مادربرد Intel پردازنده AMD نصب کنید.
حالا تنها راه حل:
می‌تونی یه **ماشین مجازی لینوکسی (VM)** بالا بیاری (مثلاً توی VMware Workstation، Hyper-V یا Proxmox). بعد هارد X18z یا کلا هاردهای HSMRرو به اون VM پاس‌ترو کنی (Direct Passthrough یا Raw Disk Mapping). لینوکس دیسک رو می‌بینه چون کرنل‌های جدید از **Zoned Block Devices** پشتیبانی دارن. بعد تو لینوکس روی اون هارد **فرمت فایل‌سیستم سازگار** مثل F2FS یا Btrfs-zoned می‌سازی و با فرمت لینوکس فرمتش میکنی و یه فضای ذخیره لینوکسی ایجاد میکنی.
حالا برای اینکه سیستم عامل ویندوز هم بتونه از این فضا استفاده کنه برنامه های Samba/NFS رو روی سیستم عامل لینوکس نصب میکنه. این برنامه این قابلیت رو به لینوکس میده که اون فضا رو برای ویندوز یا حتی اندرویید هم به اشتراک بزاره.
در نهایت، اون VM لینوکسی مثل یه **NAS** عمل میکنه و فضای هارد SMR رو از طریق شبکه (با پروتکل SMB/CIFS) برای ویندوز Share میکنه.
یعنی ویندوزت تو اون شبکه، یا تو اون VM اگه نصب باشه! اونوقت فکر میکنه داره به یه درایو شبکه معمولی NAS Storage وصل می‌شه، ولی در واقع داره از هارد HSMR استفاده میکنه که پشت VM لینوکس مدیریت می‌شه.
خلاصه ماجرا:
کلا X18z و هاردهای HMSMR که حتی تو یه سری هاردهای وسترن هم این مدل هارد وجود داره و وسترن هم از این نوع هارد تولید میکنه مثلا هارد WD UltraStar DC HC620 14TB که من از اون هم دارم به‌صورت مستقیم توی ویندوز قابل استفاده نیست (NTFS و ویندوز بلد نیستن باهاش کار کنن)
فقط با VM لینوکسی و Share گرفتن می‌شه توی ویندوز بهش دسترسی داشت.
* در اصل لینوکس وسط ماجرا نقش مترجم رو بازی میکنه.
سوالی بود درخدمتم
ارادتمند شما
کاظم فیضی
+989125386825
ایلیاسیستم
iliasystem.net
حذف
